Tanamert, Ismail

Gasolindegi batean pasa dugu eguna.

Urkizutik abiatuz geroztik, ia hiru mila kilometroren ostean, lehen buruhaustea eman digu Boteprontok: sabai gainean materiala eramateko pieza bat hautsi zaigu.

Eguzkia gogor jotzen hasi denean, Aufuss-en geratu beste erremediorik ez dugu, garaje baten bila. Ez dakigu mekanikoen jai egun nazionala den edo zer, baina, estualdian, gasolindegi bateko gazteek lagundu digute; tartean, Ismailek.

Eskuak artean beltz, berezia izan da lehenengo tea, gazte amazigh honekin hartutakoa. Gure txikitasunaren eta lau hizkuntza nahasian erabiltzearen aldapetatik, elkartrukearen ordokira iritsi gara. Bere herriaz galdetuta, harritu egin gaitu, esan digunean, amazigh izateak hiru oinarri dituela. Hiru. Tamazight, Imazighen eta Tamazgha. Hizkuntza, Historia eta Lurra.

Orduak hegan doaz, maitasun-, borroka- eta hizkuntza-minez hizketan. Hurbildu nahiaren seinale da, bereizten gaituena ahaztu gabe, batzen gaituenaz aritzea. Ilunabarrean, edalontzietan te hondarrak nola, hala geratu da agerian esker ona mahai gainean. Piztu dira neoizko argiak. Dantzatu kitarra konpai!

Banaka-banaka, jendea bildu da kitarraren bueltan, eta kefta afaldu dugu Aufusseko kuadrilla berrian. Ez dira, ordea, bakarrik etorri. Watra, panderotzar, eta danborrak eskuz-esku pasaz, amazigh kantuek eraman gaituzte ilargi beteraino.

Gasolindegi batean pasa dugu eguna.