Deskonposizioa

"No, no, no calienta igual,

el sol, bajo nuestro pie."

Barricada

Tartean Atar eta Chinguettin egun batzuk pasatu ditugun arren, denera aste bete egingo genuen Nouakchotten. Latza hiria! 

Ez dira erraz ulertzekoak hemengo giza-taldeen nondik-norakoak. Moro "txuriak", moro beltzak, soninke-ak, peul-ak, wolof-ak, etorkin txinatarrak... Bertako etniek, oro-har, hizkuntzaz gain, ohitura propioak mantentzen omen dituzte, nahiz, hemen ere, globalizazioa jan tajinetan. Guk jasotako azalpenek etnia bakoitzari etiketa bana jartzeko adina balio digute, alegia, batere ez, eta ezagutu ditugun pertsonen ezaugarriak ezin dizkiegunez euren jatorriei egotzi, ia-ia etorritakoan bezalaxe gaude. Jakinmina besterik ez zaigu hazi.

Bada, ordea, ustez ulertu dugun zerbait: Inazio gure patroi handiaren bilobek lasartearrei buruz esandakoak, mauritaniarrentzat ere balio duela. Nahasketa denak ez dira koktel izaten.

Ikusi ditugu goitik beherako begiradak, behetik lurrerakoak, zeharkakoak,;handinahien, lotsen edo ezinen bektore. Eta ustel usaina nabaritu dugu. Ez ditugu keinuen laurdenak ulertzen, ez, baina, sinesten dugu botere harremanak usaintzeko gure gaitasunean. Eta  besterik ere baden arren, tarteka sudurpetik pasatzen zaigun hau, ustel usaina da.

Eta jendartearen deskonposizio honetan non kokatu gure burua? Gehienetan egotziak zaizkigun posizioak bi dira: erabat zeruan, ala erabat hankapean. Gu begien parean jartzen saiatzen gara, eta gero eta maizago lortzen dugula iruditzen zaigu. Lainoetatik behera eta sasietatik gora egiteko tresna bat zorrozten ari gara: umorea!